Voor neurodivergente breinen is dat niet anders. Door overprikkeling, een teveel of juist te weinig aan geluid, licht en andere indrukken kunnen situaties ontstaan waarin onze productiviteit lijdt. Toch lijkt er een taboe te rusten op het nemen van rust.
In vorige banen heb ik al eens een half uur op het toilet doorgebracht met mijn hoofd tegen de muur om te ontprikkelen. Het klinkt a-relaxed, en dat is het ook. Maar hoewel ik er nu lacherig over praat, is het eigenlijk diep triest dat er nog geen passende oplossing voor is gevonden.
We hebben het genormaliseerd dat overdag rusten eigenlijk een beetje gek is. Neurodivergente individuen horen het al jaren: “Je bent toch een jonge meid? Kom op, even doorzetten!” Deze opmerking hoor ik zelf al mijn hele leven, dus wat deed ik? Ik ging door. Het gevolg? Iedere paar maanden compleet uitgeblust.
Het is bewezen dat we productiever zijn en juist beter presteren als we voldoende rust nemen. Rustruimtes zijn zeker aanwezig in veel bedrijven. Althans, op papier. In de praktijk blijken de ruimtes vaak gevuld te zijn met bureaus of worden ze gebruikt door collega’s om te werken. Het is zelfs onmogelijk om het licht te dimmen (Misschien een goed idee om slaapmaskers op de markt te brengen voor neurodivergente mensen).
Dus bedrijven van Nederland, wordt wakker! Laat ons rusten en richt die rustruimtes als de wiedeweerga in!
